 |
|
|
 |
|
|
 |
| Haberi Paylaş | ||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||
YARDIM ÇAĞRISI OLAN SORUNLU DAVRANIŞLAR
Eğer çocuğunuz stres altındaysa, gereksinimi olan rahatlamayı bilinçli olarak olmasa da garip davranışlarla, örneğin bebek gibi davranarak sağlamaya çalışacaktır. "İlgi çekmeye yönelik" bu tür davranışlar genellikle size ya da onu rahatlatan bakıcısı kimse ona yöneliktir. Özellikle sizi tahrik etmek amaçlı değildir.
"Kötü" davranışların bir yardım çağrısı olduğunu anlarsanız, yardımlarınızın yapıcı olması olasılığı artacaktır. Çocuğunuza hangi davranışların kabul edilebilir hangilerinin kabul edilemez olduğunu öğretmeniz gerekir; ancak, çoğu zaman aslında bir yardım çığlığı olan davranışı cezalandırmanız çocuğunuzla olan ilişkinizi ileriye götürmeyecektir. Çocuğunuzun ne düşündüğünü ve hissettiğini ne kadar çok anlaya-bilirseniz, onun anlaşıldığını hissederek sizin ebeveynliğinize olumlu karşılık verme olasılığı artacaktır. Bu, onun gelişerek uyumlu ve arkadaş canlısı bir çocuk (ve yetişkin) haline gelmesine doğrudan katkıda bulunacaktır. Çocuğunuza verebileceğiniz en değerli şeylerden biri yerinde bir ilgidir.
İŞLERİN YOLUNDA GİTMEMESİNE NEDEN OLAN NEDİR?
Aileniz stres altında olduğunda, örneğin ailevi ya da mali sorunlar yaşadığınızda veya ailede bir hastalık ya da ölüm olduğunda, zorluklarla karşılaşabilirsiniz. Değişen koşulların da benzer bir etkisi olabilir - örneğin taşınma, aileye yeni bir bebeğin katılması ya da çocuğun yeni bir gelişim sürecine girmesi. Bu gibi zamanlarda evdeki atmosfer değişebilir. Çocuklar daha huzursuz ve zahmetli olabilirler. Siz ise daha çabuk sinirlenebilir ve daha aksi olabilirsiniz. Kendi dertlerinize o kadar dalarsınız ki, çocuğunuza daha az vakit ayırabilir ya da onun gereksinimlerine daha olumsuz tepkiler verebilirsiniz.
Çocuklar anne babalarının ruhsal durumlarına karşı son derece duyarlıdırlar ve bu gibi durumlara verdikleri tepki, işleri daha da zora sokabilecek olan davranış bozuklukları olabilir. Çocuğunuzla aranızdaki ilişki zedelenir ve siz farkına bile va-ramadan, çocuğunuzla sizi gittikçe uzaklaştıracak bir mutsuzluk kısırdöngüsüne girersiniz. Bu hiçbir yarar sağlamayan örüntü sadece kendi başına bile stres yaratır, böylece esas stres kaynağı ortadan kalksa bile sorunlar sürebilir. Eğer durumun böyle olduğunu fark etmezseniz, eleştiri ve suçlamaların bir alışkanlık haline gelmesi çok kolaydır ve bu durum kendi başına bir sorun oluşturmaya başlar.
KISIR DÖNGÜLER
Sizin konumunuz
Stres altındaki birçok anne, babaya da çocuk bakan kişi, çocuklarının sıra dışı bir şekilde zor olduğunu ve tüm sorunlarının kaynağı olduğunu düşünürler. Bu gibi durumlarda tüm kötü davranışların farkına varır ve bunlara olumsuz tepki verirsiniz, ki bu da durumu olduğundan da kötü hale getirir.
Çocuğunuzun konumu
Bu arada çocuğunuz da artık ona daha az vakit ayırdığınızın ve büyük olasılıkla ona karşı daha eleştirel olduğunuzu fark edecektir. Artık onu sevmediğinizi düşünmeye başlayacaktır. Başlangıçta, endişesini sizden gittikçe daha çok istekte bulunarak gösterecektir. Eğer onu azarlar ya da eleştirirseniz, onu sevmediğinize olan inancı onaylanmış olur ve sonucunda daha da "kötü" ya da dikkat çekmeye yönelik davranışlarda bulunur.
Çocuklar ilgi isterler ve olumsuz ilgi görmeyi hiç görmemeye tercih ederler. Eğer her numara yaptığında, olumsuz bile olsa, ilgi görürler ve iyi davrandıklarında dikkate alınmazlarsa, numara yapmaya devam edeceklerdir. Bir çocuğa kötü davranmayı öğretmenin daha etkili bir yolu yoktur. Eğer bu döngü sürerse, sonunda çocuk kötü ve sevilmeye layık olmayan biri olduğuna ve gereksinim duyduğu ilgiyi sadece kötü davranışlarla elde edebileceğine ikna olacaktır.
Çocuk açısından bakıldığında, yaptığı hiçbir şey doğru değildir. İyi olmaya çalıştığında, siz bunu fark etmiyorsunuz ve sadece kötü davranışlar hakkında bir yorum yapıyorsunuz. Öyleyse kötü davranmaya devam ederse kaybedecek bir şeyi yoktur.
"ZOR" ÇOCUKLAR
Bazı çocuklar anne babalarına özellikle zor çocuklarmış gibi gelirler ve bu fikrin ortaya çıkmasının birçok nedeni vardır. Bazı çocukların mizaçları diğerlerininkinden daha zordur. Özellikle anne baba ile çocuğun mizaçları ve beklentileri arasında "uyumsuzluk" varsa sorunlar ortaya çıkabilir. Örneğin, eviyle gurur duyan ve aşırı derecede düzene önem veren bir ebeveyn, dağınık ve pasaklı çocuğundan (ki çocukların çoğu böyledir!) rahatsız olacaktır. Ya da rahat ve işleri son dakikaya bırakan bir ebeveyn, değişime ve yeni durumlara kolay ayak uyduramayan, ve plan, düzen ve devamlı bir rutin isteyen çocuklarıyla başa çıkmakta zorlanabilirler. Bu gibi çocuklar böyle bir durumda davranış sorunları yaşayabilirler.
Şunu da unutmamak gerekir ki, çocuğunuz yetenek ve ilgi alanları konusunda sizden çok farklı olabilir. Örneğin, eğer sporcu bir aile iseniz ve çocuğunuz değilse, bu onun başarısız olduğu anlamına gelmez. Belki de onun kitap okumak, müzik dinlemek gibi farklı ilgi alanları vardır. Onu yapamadığı şeyler yüzünden reddetmektense, başarılı olduğu alanlarda desteklemelisiniz. Birçok yetişkin ebeveynlerinin beklentilerini karşılayamamanın verdiği başarısızlık duygusuyla büyümüştür. Çocuğunuz olduğu gibi kabul ve takdir görürse, daha özgüvenli olacaktır.
Çocuğunuzun zor bir çocuk olmasının altında yatan yaradılıştan ileri gelen bir sorundan, tıbbi bir probleme ya da öğrenme güçlüğüne kadar çeşitli nedenler de olabilir ("Tıbbi ve psikiyatrik durumlar" bölümüne bakın). Yakın tarihli araştırmalar, bir çocuğun davranışlarının yaklaşık olarak yarısının biyolojik oluşumdan (genetik mirastan), geri kalanının da çevresel etmenlerden (ebeveynlerle ilişkiler ve evdeki koşullardan) kaynaklandığını göstermektedir.
| ÖNEMLİ NOKTALAR |
|
Bu yazı 12683 kere okundu.
|
Yorum Ekle |  |
Arkadaşına Gönder |  |
Çıktı Al |  |
Yukarı |
