İnsanların çoğu, bir çocukta ya da erişkinde bazen yorulunca bazen dinlenirken gelişen, şid-detli ya da hafif hışıltılı nefes darlığı ataklarının astım olduğunu bilir. Bazıları hayvanlar, duman, polen gibi özgül bazı "tetikleyicilerin" söz konusu olduğunu da bilir. Kimisi bunun çocuklarda görülen bir sorun olduğunu düşünürken, kimisi de her yaştan insanı etkileyebileceğinin farkındadır. Bazı kişiler astımın zaman zaman rahatsızlık veren ve aralıklarla tedavi edilmesi gereken bir hastalık olduğunu düşünürken, bazıları da bunun sürekli yaşanan ve kesintisiz bir tedavi gerektiren ciddi bir hastalık olduğu kanısındadır. Elbette bu görüşlerin hepsi de doğru olamaz.
Yine de, bir açıdan tümü de doğru olabilir, zira astımda, basit bir tanımlamayı güçleştiren çok çeşitli etmenlerin rolü vardır.

"Astım" sözcüğü, akciğerlerdeki bronşların (ya da hava yollarının) za-man zaman daralmasının yol açtığı nefes darlığı ataklarını kapsayan genel bir terim olarak kullanılıyor. Astımın gelişmesine neden olan, ayrıca daha sonra atakları tetikleyebilen birçok etmen vardır. Üstelik bunlar kişiden kişiye hayli değişir.

En iyi astım tanımı, akciğerlerdeki hava yollarının iltihaplanarak hava yolunu daraltan özgül bazı etmenlere (tetikleyicilere) duyarlılaşması ve daralan hava yolunda hava akışının azalmasıyla hışıltılı solunum ve/veya nefes darlığı başlamasıdır. Hava yolundaki bu duyarlılık tıpta "bronşiyal hiperaktivite" olarak adlandırılır. Doktor size "bronşlarınız hassas" da diyebilir.

Dolayısıyla astım tek bir hastalık değildir; birbirinden çok farklı biçim-lerde ortaya çıkabilir. Tıpkı "kanser" sözcüğü gibi kabaca neden söz edildiğini ve nasıl bir sorunla karşı karşıya olunduğunu ifade eder. Bu genel başlık, hastalığın ağırlık derecesi, tetikleyiciler ve beklenen sonuçlar açısından çok değişik biçimleri barındırır.
Anlaşılacağı gibi, bir astımlıya iyi gelen, bir başka astımlıya hiç de uygun olmayabilir.