Haberi Paylaş

Google Yahoo Facebook Mixx Digg StumbleUpon Del.icio.us reddit Bu Nedir?

Anoreksiya nevroza ve bulimia nevrozanın bu kitapta daha önce yapılan tanımları, hastalığın belirli işaretlerini ve belirtilerini da içerir. Bunlardan bazıları çok bariz olur, örneğin aşırı zayıfık. Bazıları ise gizli abur cubur krizleri veya kusma gibi kolayca gizlenebilir.

 

Daha zor fark edilen başka belirtilerini de fark etmiş olabilirsiniz. Bunlardan bazıları tabloda sıralanmıştır. Ancak unutulmaması gereken, bu özelliklerin yalnızca beslenme bozukluklarında bulunmuyor olmasıdır. Bu belirtilerden birisinin, hatta hepsinin de görülmesi bir kişinin mutlaka beslenme bozukluğu taşıdığını kanıtlamaz. Ancak bunlardan bazıları açıkça görülebiliyorsa ve sizi endişelendiriyorsa endişelerinizi ilgili kişiyle paylaşmanız gerekebilir.

 

 

Bir kişinin beslenme bozukluğu yaşayıp yaşamadığını kesin olarak bilmek, kendisinin düşüncelerini ve endişelerini açmadığı sürece mümkün değildir. Şüphelendiğiniz şeylerden emin olabilmek için konuşmanız gerekir. Ancak hemen sonuçlara atlamamalı ve panik yapmamalısınız.

 

Konuyu doğru zamanda açmak önemlidir. Ancak bir defa konuşmaya başlayınca konuya doğrudan girmelisiniz. Bu, konuyu dolaştırıp durmaktan daha iyidir. Hararetli bir konu olsa da sakin bir şekilde ve sıcak bir tavırla konuşulmalıdır. Hastayı yanıt vermesi için sıkıştırırsanız hasta savunmaya geçebilir.

 

Hastanın ebeveynleri evin bir savaş alanı haline geldiğini ve bu savaşta yiyeceklerin silah olduğunu düşünebilir. Çocuklarının başına gelenlerden dolayı kendilerini sorumlu tutabilirler. Bu, beslenme bozukluklarıyla başa çıkabilmek için doğru bir başlangıç noktası değildir.

 

Beslenme bozukluğu yaşayan birisi sorununu paylaşmaktan rahatlık duyabilirde duymayabilir de. Beslenme bozuklukları genelde özel sorunlardır ve hasta pek çok nedenden dolayı konuşmak istemeyebilir. Genelde beslenme bozuklukları ve özelde de anoreksiya nevroza hastaya, hafif ama değerli bir kontrol hissi verir. Bir kişiye bundan bahsetmek hastaya kontrolünün tehlike altında olduğu hissi verebilir.

 

Endişe eden insan da sorun yaratan etmenlerden biri olabilir. Hasta konuyu açmakta ve duygularını ifade etmekte zorlanabilir ama her şeyi açık seçik konuşmak gerekli değildir. Başlangıçta hasta, konularını açabilmek için kendini güvende hissetmelidir. Genelde bütün hikayeyi en açık şekilde dinleyebilecek insan, eskiden hastanın yakın çevresinde bulunmuş olan birisidir. Bu eski bir öğretmen, arkadaş veya hastanın güvendiği başka birisi olabilir. Eğer bir kişinin beslenme bozukluğu varsa ilk yardım isteyeceği insan aile doktoru olmalıdır. “Beslenme bozukluğu olan kişilerin çoğu normal hallerinden farklı görünür.”

Hasta durumunu kabul etmeyebilir veya sorunu olduğunu kabul etse dahi yardım almak istemeyebilir. Hastaya her şey korkutucu ve karmaşık gelebilir. Karmaşık duygularla başa çıkmanın bir yolu kavgaya girmektir. Kavga sırasında herkes görüşlerini daha aşırı şekillerde ifade eder. Fakat bu, hiç kimseyi bir yere götürmez.

 

Bunun gibi durumlarda genelde kavga çıkarmak yerine geri çekilip herkesin sakinleşmesini beklemek daha uygundur. Çoğu zaman hastanın durumu, konuşmayı bir iki gün geciktirmekle kötüye gitmez. Hasta, korkularını aşıp başka birine güvenmeye zorlanamaz. Bunun için hastayı sıkıştırmanın yararı olmaz.

 

Endişelenen ebeveynin, eşin veya arkadaşın endişe duyduğu kişiyi kendi haline bırakması zor olabilir. Hastanın peşinde dolaşıp yardım etmeye çalışmak iyi bir fikir değildir. Aile doktoru gibi bir uzamanla içinde bulunulan çıkmaz hakkında konuşmanın yararı olabilir. Kendi kendine yardım kuruluşları, beslenme bozukluğu yaşayan hastalara ve ailelerine ya da arkadaşlarına değerli destek ve yardımda bulunabilir.

 

Herkesin, hatta bir ölçüde çocukların bile kendi hayatlarını kontrol edebilme özgürlüğü olmalıdır. Kontrolü kaybetme korkusu, beslenme bozukluğunun merkezindedir.

 

O bakımdan gerçekten acı çeken bir hasta ve onun için endişe duyan yakını ne yapılması gerektiği konusunda çatışma yaşarsa bu sürpriz olmaz. Kişinin kendi kararlarını vermesi kendi hatalarını da yapabilme ihtimalini içinde barındırır.

 

Çoğu halde hasta, değişme riskine girmek yerine olduğu yerde kalırsa kaybedeceklerinin daha fazla olduğunu görür. Kendisi zamanla bu sonuca varabilir. Ancak çok ileri durumlarda, hastanın hayatı tehlikedeyse tedaviye zorlamak yerinde olabilir. Bu tür durumlar da nadiren yaşanır. Belki ana mesajı hatırlamak en iyisidir. Beslenme bozuklukları ciddi sorunlardır ama panik yapmanızı gerektirmez.